ιονικά ανάλεκτα

από τύχη συναντήθηκα εψές με τα ιονικά ανάλεκτα, το καινούργιο περιοδικό των "φίλων" - δεν ήξερα τη φετινή ημερομηνία (οπότε δεν πήγα) για το αντέτι της αυγουστιάτικης συνάντησης στο λόφο του στράνη, την καλοκαιρινή παρουσίαση εκδόσεων που οργανώνει το μουσείο σολωμού και οι φίλοι του, που τόσο αγαπάμε όσοι αγαπάμε το παλιό τζάντε -
δεν έχω τα κότσια να κάμω κριτική στην έκδοση, λέω μονάχα πως με ενθουσίασε -

αρκεί να σας αραδιάσω τα ονόματα αυτών που έδωσαν κείμενα και θα καταλάβετε -

διονύσης βίτσος, σπύρος δελληγιαννόπουλος, αντώνης ζήβας, διονύσης ζήβας, νίκος καρβελλάς, ιάκωβος κονιτόπουλος, πιερρίνα κοριατοπούλου-αγγέλη, τάσης κούμανης, νίκος κουρκουμέλης, νίκιας λούντζης, λορέντσος μερκάτης, δέσποινα μιχάλαγα, διονύσης μουσμούτης, θεοδόσης πυλαρινός, βασίλης χρυσοβιτσιώτης

θαυμάστε στο πάνω μέρος δυο από τις εικόνες (άγνωστες σε μένα) που συνοδεύουν τη συνεισφορά του βασίλη χρυσοβιτσιώτη στα "ανάλεκτα"

παμπάλαια

να κάμω θέλω τις συστάσεις για ένα ζακυνθινό ιστολόγιο - αν και χρόνια ιδιοκτήτης ζακυνθινού blog, δεν ήξερα πως υπάρχει - χρειάστηκε προχτές να μου το επισημάνει ένας παλιός ζαντιώτης, γείτονας στο τραπέζι εστιατορίου της στράντα μαρίνας

το μεσημέρι, μετά το χταπόδι τση σταυροπροσκύνησης, πήγα μια βόλτα στο χρυσό λαγανά - ο τύμβος του βεζάλ συνυπάρχει εκεί, ενθύμιο από το τζάντε που αποχωρεί, με τα τουριστικομάγαζα της zakynthos που το διαδέχτηκε

την ίδια ιδέα για περιήγηση έχει και μια άλλη ζακυνθινή συντροφιά - στη θέση του συνοδηγού κάθεται ένας ποιητής του τόπου μας - είμαι βέβαιος - περνάνε από εδώ για το βεζάλ

στην παραλία ο σερεπίσιος με το ημίψηλό του κουβεντιάζει με το βαρβιάνη - το ηλιοβασίλεμα ο βάλβης ακουμπισμένος στον τύμβο καπνίζει και κοιτάζει ερωτευμένος τη θάλασσα

το παρίσι του χαράλαμπου

χάρηκα πολύ που ο ζακυνθινός ζωγράφος κάνει έκθεση δική του στο παρίσι αυτό το μάρτιο, τη ζωγραφική του πάντως την αγαπάμε στο νησάκι του,
θα είμουν οπαδός του ακόμα και αν έκανε την έκθεση στο χουρχουλίδι

σαν σήμερα

σαν σήμερα, 9 μαρτίου του 2011 πέθανε ο γιάννης χρυσικόπουλος

ξενητεία

το τριήμερο της τυρινής αναγκάστηκα για δουλειά να είμαι στην αθήνα
έτσι μετά το κυνήγι του χαμένου θησαυρού και την ποδηλατάδα στερήθηκα και τα άλλα παμπάλαια και χαρακτηριστικά της πολιτιστικής μας ιδιαιτερότητας έθιμα, όπως τη μεγάλη παρέλαση της κυριακής
ο vertzak σα γνήσιος ξενητεμένος τζαντιώτης βρήκε φιλόξενο καταφύγιο ένα από τα τελευταία βράδια του καρναβαλιού σε ένα υπόγειο στην πλάκα, στην παλιότερη ταβέρνα της αθήνας, τα μπακαλιαράκια
καλό μήνα
και του χρόνου μάσκαρες