Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

η καμπάνα της σαρακοστής


δώδεκα ακριβώς, ξημερώνοντας καθαροδευτέρα τα καμπαναρία τση χώρας υποδέχονται τη σαρακοστή - αποχαιρετάνε το καρναβάλι  με 365 καμπανιές, πένθιμες με τη μπάσσα / τότε θυμάμαι την ευαισθησία του ντίνου κονόμου...

    "    Μεσάνυχτα. Η καμπάνα της Σαρακοστής...
         -Αύριο θα πάμε στα κούλουμα.
          Η Ζακυνθούλα ξύπνησε, σταυροκοπήθηκε και γύρισε πλευρό να κοιμηθεί. Κι ο ποιητής, που στάθηκε στην αγρύπνια του την τραγούδησε έτσι:
                                          Κοιμήσου, ωραία μου Ζάκυνθο, με σκέπη σου το Κάστρο
                                          και όνειρα ολόγλυκα, χρυσά,                                
                                          ας σου χαρίσει τ' αργυρό, το μεσουράνιο το άστρο
                                          την ώρα που ο Βοριάς φυσά*!... 

*Από τ' ωραίο ποίημα του Νίκου Καρβούνη για τη Ζάκυνθο.   "




1 σχόλιο:

Ιωάννα είπε...

Τρυφερό και Γλυκύτατο!!! Υφέρπει και μια μελαγχολία για το τέλος του γλεντιού και την επιστροφή στην καθημερινότητα. Όμορφο!!!