επιτέλους λιακάδα!

Ο Θεός των αντετιών έκαμε το θαύμα του!
Σήμερα σύμφωνα με τις προβλέψεις δε θα βρέχει και θα ακούσουμε κομάτι ταμπουρλονιάκαρο.

.

από το Τζάντε

libro magazine online !!!

.

κατακλυσμός

ΟΜΑΔΕΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΙΝΗ ΝΕΡΟΠΟΝΤΗ. ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΕΛΑΙΩΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΥΠΙΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΑ, ΜΠΑΝΚΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΧΩΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΒΟ ΝΕΑΣ ΘΕΟΜΗΝΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΗΓΥΡΙΟΥ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΠΩΣ ΕΙΔΑΝ ΤΟ VERTZAK ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΑΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΒΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΗΛΙΟ ΤΡΕΜΕΝΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ ΤΟ ΛΙΟΣΤΑΣΙ!

.

θα γίνει!

ΠΟΛΛΟΙ ΡΩΤΟΥΝ ΑΝ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΛΥΠΙΟ
ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑΙ.
ΘΑ ΓΙΝΕΙ, ΟΠΩΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΑΝΤΑ,
ΟΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ,
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ.

ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΖΑΚΥΝΘΙΝΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ, ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ, ΝΑ ΣΤΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΤΟΥΣ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΒΙΟΥ ΕΛΑΙΩΝΑ, ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΕΚΕΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΩΡΕΣ ΞΕΝΟΙΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ.


Αυτή την Κυριακή (26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ) λοιπόν, θα συναντηθούμε όπως κάθε χρόνο στον Άγιο Λύπιο!

.

... κι Αϊ Λύπιου πανηγύρι

Ένα παλιό έθιμο (η συνήθεια των ζακυνθινών το μεσημέρι της Κυριακής του Θωμά, να στρώνουν τη γιορτάσιμη τραπεζαρία τους κατάχαμα, πάνω στα αγριολούλουδα του αιωνόβιου ελαιώνα, στη σκιά του λόφου με το γραφικό ξωκλήσι, το αγαπημένο του Διονύσιου Σολωμού) που τις τελευταίες δεκαετίες είχε παρακμάσει, εδώ και λίγα χρόνια ζωντανεύει ξανά!
Μια εβδομάδα μετά το Πάσχα (Κυριακή 26 Απριλίου) παλιοί και νέοι, γονείς με τα παιδιά τους και παρέες φίλων, γιορτάζουν την Άνοιξη και την Ανάσταση στον Άγιο Λύπιο!


.

da capo

.

παρουσίαση βιβλίου από τον ΠΕΡΙΠΛΟΥ του Διονύση Βίτσου

[Κάποιες φορές, όταν μια γυναίκα επιδιώκει να επιτύχει το σκοπό της, είναι ικανή να πλάσει τόσα πολλά επιχειρήματα και να συνδυάσει τόσες πολλές τεχνικές, που στο τέλος, ακόμη και η ίδια, κατά βάθος, απορεί, πώς τα κατάφερε. Έτσι και η Βασιλική, μεταφέροντας αρχικά, τον τόνο της λέξης Αθήνα... ]

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΓΑΡΗΣ «Η μεγάλη απόφαση»
Η Αθήνα με τα μάτια των νέων της Επαρχίας, που θέλουν να την προσεγγίσουν.

Απόψε στις 7.00 στο BACARO της οδού Σοφοκλέους (Σοφοκλέους 1 & Αριστείδου, τηλ.210-3211882)

.

"Το λιμάνι της Καλαμάτας"

του Κ. Παρθένη, αφιερωμένο στο ΚΠΕ Καλαμάτας.
.

περίπλους: νέα ταλέντα από το Τζάντε!

Έξι bloggers με συγγραφικό ταλέντο ανακάλυψαν οι
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ/ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ μέσα από το internet.
Και τους ανέθεσαν να γράψουν ο καθένας μια ιστορία για την Αθήνα. Τις έξι αυτές διασκεδαστικές ιστορίες εξέδωσαν σε ισάριθμα βιβλία εικονογραφημένα από τον ζωγράφο ΜΠΑΜΠΗ ΠΥΛΑΡΙΝΟ.
Το εγχείρημα στηρίχτηκε από την Amstel Pulse κι έτσι τα βιβλία δεν πωλούνται αλλά χαρίζονται!
Η Εταιρεία Πολιτισμού Action Direct ανέλαβε τη διοργάνωση έξι παρουσιάσεων των πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων και των βιβλίων τους σε έξι
cafe –στέκια της νεολαίας.
Εκεί οι συγγραφείς και οι συντελεστές που υλοποίησαν την πρωτοποριακή, όσο και ουσιαστική αυτή ιδέα, σας περιμένουν για να σας προσφέρουν τα βιβλία μαζί με ένα ποτήρι μπίρα Amstel Pulse.


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΩΝ
O Τετάρτη 4/3 ROSEBUD, ώρα 19.00
Σκουφά 40 & Ομήρου, τηλ: 2103392370
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΛΜΟΥ, «Αγαπούσε τον άνεμο»
Η Αθήνα των νεανικών συναισθημάτων [Η Αθήνα κείτονταν ανήσυχη στα μάτια της. Μυριάδες φωτάκια χόρευαν στους λυγμούς της που κόπασαν στη σιωπή της νύχτας σαν ένα αραχνοΰφαντο γλυπτό κεντημένο με τα πετράδια του κόσμου... ]

O Τρίτη 10/03 ΜΑΓΚΑΖΕ, ώρα 19,00
Αίολου 33, τηλ. 2103243740
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΗΜΟΥ «Είναι όμορφα εδώ στην Κυψέλη»
Η Αθήνα της πυκνοκατοικημένης συνοικίας [Είναι όμορφα εδώ στην Κυψέλη. Η Χριστίνα. Την συναντάω παντού. Ανεβαίνει και κατεβαίνει την Καυκάσου, χειμώνα- καλοκαίρι με τα μαλλιά βρεγμένα. Μπαίνει μέσα σε όλα τα ψιλικατζίδικα και διαβάζει τις εφημερίδες... ]

O Τρίτη 17/03 POLIS, ώρα 19.00
Πεσματζόγλου 5, (Στοά του Βιβλίου) τηλ. 103249588
ΦΩΤΗΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ «Από τον Σινάτρα στην Καραγκούνα»
Η Αθήνα που παρόλα τα αισθητικά της προβλήματα υπερέχει της αισθητικής των κατοίκων της. [ Ήμουν στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού ένα τέταρτο πριν από την καθορισμένη –σύμφωνα με τα αναγραφόμενα στο προσκλητήριο- ώρα έναρξης της γαμήλιας τελετής... ]

O Τρίτη 24/03 Εν Αθήναις, ώρα 19.00
Ηρακλειδών 12, Θησείο, τηλ. 2103453018
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ «Το σπίτι και ο χρόνος»
Η Αθήνα των νεοκλασικών και των αιώνιων μνημείων Πολιτισμού. [ Στο τέλος του χρόνου που πέρασε, ήλθε και το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Αυτής που ταύτισα με το σπίτι μας, το οποίο πλέον μετά από αργόσυρτες προσυμφωνίες και μετέπειτα συμφωνίες και συμβόλαια, δόθηκε βορά στην αειθαλή αντιπαροχή... ]

O Τρίτη 31/03 BACARO,ώρα 19.00
Σοφοκλέους 1 & Αριστείδου τηλ:2103211882
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΓΑΡΗΣ «Η μεγάλη απόφαση»
Η Αθήνα με τα μάτια των νέων της Επαρχίας, που θέλουν να την προσεγγίσουν. [Κάποιες φορές, όταν μια γυναίκα επιδιώκει να επιτύχει το σκοπό της, είναι ικανή να πλάσει τόσα πολλά επιχειρήματα και να συνδυάσει τόσες πολλές τεχνικές, που στο τέλος, ακόμη και η ίδια, κατά βάθος, απορεί, πώς τα κατάφερε. Έτσι και η Βασιλική, μεταφέροντας αρχικά, τον τόνο της λέξης Αθήνα... ]

O Τρίτη 07/04 Εν Δελφοίς, ώρα 19.00
Δελφών 5, Κολωνάκι τηλ.2103608269
DANA SEMITECOLO «Είμαι ο Τάκης και είμαι ποδήλατο»
Η Αθήνα όπως την ζουν οι φοιτητές. [ Είμαι ο Τάκης και είμαι ποδήλατο. Μην απορείς, δεν είμαι ένα τυχαίο ποδήλατο. Είμαι το ποδήλατο του Νίκου. Γι’ αυτόν και για την παρέα του μιλάει αυτή η ιστορία που θα σου διηγηθώ και κάθε λέξη της, είναι αληθινή... ]

OI ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ & O ΖΩΓΡΑΦΟΣ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΛΜΟΥ
Η Χριστίνα Πάλμου είναι ένα πλάσμα που κυκλοφορεί απτόητο στους δρόμους της Αθήνας. Της αρέσει να ταξιδεύει και να τρώει σοκολάτα.
Τις καλοκαιρινές νύχτες ν’ ακούει τη θάλασσα και να μετράει τη βροχή των αστεριών. Θέλει να ταξιδεύει στον Κόσμο.
Στη ζωή της θέλει να νιώθει ελεύθερη.
Αυτό το διήγημα είναι το πρώτο ολοκληρωμένο έργο που εκδίδει.
Της πήρε να το γράψει ένα ταξίδι στην Ευρώπη, μιάμιση βδομάδα αδυσώπητης γρίπης και δέκα λεπτά σκληρής επίπληξης σε ένα σχολικό διάδρομο (χωρίς ξύλο). Της αρέσει η ποίηση και μια μέρα θα ανέβει σε ένα βάθρο του κόσμου να μιλήσει για αλήθειες.
Μέχρι τότε… αντίο.






ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΗΜΟΥ apologiaprosuavita.blogspot.com
Η Βασιλική του Δήμου του Νικόλα και της Μαρίας ανήκει στη γενιά του Πολυτεχνείου. Όχι σ’ αυτήν που συμμετείχε στα γεγονότα, - δεν διατηρεί πολιτικό γραφείο, και μπορεί να το αποδείξει. Στην άλλη. Αυτή που απλά γεννήθηκε το ‘73. Κι όπως λέει ο φίλος της ο Σάμπαλης, «εμείς του ’73, κάτι έχουμε ρε παιδί μου».
Η Βασιλική δεν έχει κάτι, έχει πολλά. Έχει ένα απλήρωτο δάνειο, δέκα μαθήματα που χρωστάει στο Πανεπιστήμιο εδώ και χρόνια, έχει υψοφοβία, αγοραφοβία, τριχοτυλλομανία, ήπια δυσλεξία και στραβισμό της Μόνα Λίζα, που όμως ο οφθαλμίατρός της την έχει διαβεβαιώσει ότι κάνει τις γυναίκες πιο γοητευτικές. Τα πιστεύει κάτι τέτοια, γιατί έχει τα μυαλά πάνω από το κεφάλι της.
Έχει αδυναμία στις γάτες, στις μπίρες, στους Άγγλους (φονιάδες των λαών), και στον δεξί αστράγαλο, από τότε που έφαγε μια χύμα στα γραφικά πεζοδρόμια των Εξαρχείων.
Έχει μανία με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια (του σατανά), την Άγκαθα Κρίστι και τον Φίλιπ Κέι Ντικ.
Έχει επίσης την τάση να απολογείται και την εντύπωση ότι, όταν μιλάει στο τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό της, κάποιος λείπει. Ε, μάλλον τα ’χει χαμένα.
Έχει κι άλλα και σε πολύ καλές τιμές.
Αλλά δυστυχώς στην Κυψέλη δεν έχει πάρκινγκ. Θα ταλαιπωρηθείτε.
Καλύτερα να παρκάρετε εδώ: apologiaprosuavita.blogspot.com
και να έρθετε με τα πόδια.



ΦΩΤΗΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ myblogmindstyle-grecotsadilas.blogspot.com/
Ο εκδότης ήταν σαφέστατος: «H ζωή είναι αστεία!». Έτσι κατάλαβα ότι το χιούμορ μπορεί να είναι απότοκον και μιας παραγγελιάς κι όχι, αποκλειστικώς, του αυθορμητισμού. Έστω.
Προκειμένου να εκδοθώ, ας το επιτηδεύσω. Το χιούμορ μου εννοώ!
Πριν μερικά χρόνια (εντάξει Διονύση, πάνω από 20), δε με γνώριζε ούτε η μάνα μου. Αυτό δε σημαίνει πως οι γεννήτορές μου σήμερα με ξέρουν. Καλά καλά, δεν ξέρω εγώ τον ίδιο μου τον εαυτό.
Η σπουδή μου να σπουδάσω Πολιτικές Επιστήμες, εσπευσμένως με έτρεψε σε πιο σπουδαίες για μένα ασχολίες. Όπως, για παράδειγμα, στην απόλαυση αναγνωσμάτων, ωσάν κι αυτό του Όσκαρ Ουάιλντ υπό τον τίτλο «Η σημασία του να μην κάνεις τίποτα» ή να κάνεις τα χρειώδη αλλά με ρυθμό αργό.
Γιατί, σύμφωνα με τον Κούντερα, «η βραδύτητα είναι ο ρυθμός της απόλαυσης», άλλως -κατ’ εμέ- η ευρυθμία των ευκολιών.
Και τώρα που, επιδητευόμενος δύσκολες λέξεις και αραδιάζοντας ονόματα συγγραφέων και τίτλους βιβλίων, απέδειξα, νομίζω, πόσο διαβασμένος είμαι, αν είστε και εσείς εύκηλοι, δηλαδή αμέριμνοι, όντας βραδείας καύσεως, σας καλώ να συναντηθούμε στο myblogmindstyle-grecotsadilas.blogspot.com/, που τώρα αρχίζω να στιλιζάρω. Βαρέθηκα να γυροφέρνω σε blogs άλλων.



ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ satanasso-tefteria.blogspot.com
Γεννήθηκα στην Αθήνα.
Εγκαταστάθηκα στην Θεσσαλονίκη θέλοντας να συμβάλλω στην αποκέντρωση.
Στη συνέχεια είδα πολλούς φίλους Θεσσαλονικείς να μετακομίζουν στην Αθήνα.
Αποτέλεσμα της σώψυχης ανάγκης μου για απολογισμό του παρελθόντος είναι και το πόνημα που κρατάτε στα χέρια σας.
Ασχολήθηκα επιτυχώς με την Αρχιτεκτονική με πενιχρό οικονομικό όφελος και με την φωτογραφία χωρίς κανένα οικονομικό όφελος.
Έμεινα με την ικανοποίηση ότι τα έργα μου έτυχαν αρκετής εκτίμησης για να δημοσιευτούν, σε αρχιτεκτονικές εκδόσεις τα μεν και σε εκθέσεις και δημοσιεύσεις τα δε.
Για περαιτέρω διευκρινίσεις για το ποιόν μου ως επιστήμων και άνθρωπος, μπορείτε να με ψάξετε στο blog που συντηρώ στο διαδίκτυο σαν satanasso-tefteria.blogspot.com
Eάν μάλιστα η εικόνα μου, που συνοδεύει αυτό το βιογραφικό σημειωματάκι σας γοήτευσε, δέχομαι στίχους και ελεγείες στο satanasso@gmail.com



ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΓΑΡΗΣ www.kaleidoskopio.org
Ο Δημήτρης Μάργαρης, γεννήθηκε πριν από 29 χρόνια στη Ζάκυνθο, όπου σήμερα ζει και εργάζεται ως γραφίστας.
Στα 29, αυτά, χρόνια, ασχολήθηκε με τη γραφιστική, τη φωτογραφία, το ραδιόφωνο, τη μουσική, τη ζωγραφική, το web design και το διαδικτυακό blog του
( www.kaleidoskopio.org ), στο οποίο, τα τελευταία 2 χρόνια, διοχετεύει τις απόψεις του, αγνοώντας το γεγονός πως ο μοναδικός αναγνώστης του, έφυγε τον περασμένο Νοέμβριο στο εξωτερικό και από τότε, η τύχη του αγνοείται.
Το διήγημα ¨Η Μεγάλη Απόφαση¨ είναι το πρώτο του συγγραφικό πόνημα που καταλήγει τυπωμένο σε χαρτί, αφού ο εκτυπωτής που διατηρεί στο σπίτι του, έχει χαλάσει εδώ και αρκετό καιρό και τα ανταλλακτικά που θα του έστελνε η κατασκευάστρια εταιρεία, δεν έχουν φτάσει ακόμη.
Τους τελευταίους μήνες, περνά τον ελεύθερο χρόνο του, ψάχνοντας για τη γάτα του, που ένα βράδυ χάθηκε μυστηριωδώς, αφήνοντας στο κατώφλι της εξώπορτας, ένα σημείωμα που ακόμη δεν έχει κατορθώσει να αποκρυπτογραφήσει, καθώς δεν γνωρίζει άλλες γλώσσες, πέραν της Ελληνικής και της Αγγλικής.
Αν κάποιος έχει οποιαδήποτε πληροφορία περί του εξαφανισμένου ζώου, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί του στο jimmargaris@gmail.com. Αμοιβή, δεν δίδεται.


DANA SEMITECOLO katrougiali.blogspot.comΗ
Dana Semitecolo, γεννήθηκε πριν δύο χρόνια και κάτι μήνες στο μαιευτήριο του διαδικτύου, όπου ζει και εργάζεται όταν δραπετεύει από τις καθημερινές υποχρεώσεις του Έξω Κόσμου.
Της αρέσει να παραφιλοσοφεί με το κατρουγιάλι της στο katrougiali.blogspot.com , όση ώρα περιμένει να ψηθεί το παστίτσιο. Για να γράψει αυτή την ιστορία, χρειάστηκε να ψήσει 20 ταψιά.
Ακόμα, της αρέσει να μαζεύει μανουσάκια στους αγρούς του τόπου της καθώς και να κυλιέται στις καυτές αμμουδιές του, παρέα με τον γιο της.
Αυτό το πόνημα είναι το πρώτο της μεγάλο -από κάθε άποψη- που δημοσιεύεται και μάλλον το τελευταίο, αφού η οικολογική της συνείδηση δεν της επιτρέπει την σπατάλη χαρτιού. Ιστορίες του νησιού της, κυρίως, έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και σε διάφορους διαδικτυακούς τόπους.
Τα παράπονά σας, στη διεύθυνση: katrougiali@gmail.com




ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΥΛΑΡΙΝΟΣ http://pilarinos.blogspot.com/

Γεννήθηκε το 1966. Σπούδασε Φυσική και εργάστηκε σαν φωτογράφος. Έμαθε ζωγραφική και αγιογραφία μαθητεύοντας δίπλα σε δασκάλους όπως ο Θ. Φίλιος, Δ. Χατζηαποστόλου, π. Σταμάτης Σκλήρης και Γ. Κόρδης.

Ζωγραφίζει, εικονογραφεί παιδικά βιβλία, και αγιογραφεί φορητές εικόνες και τοιχογραφικά σύνολα σε εκκλησίες. Έχει κάνει ατομικές εκθέσεις το 2001, το 2005, ενώ το 2008 ατομική του έκθεση φιλοξενήθηκε στο χώρο των εκδόσεων Περίπλους. Έχει συμμετάσχει και σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα, αλλά και στη Μόσχα και το Στρασβούργο). Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών και της Ελληνογαλλικής ομάδας καλλιτεχνών “Naute”.

.

World Thinking Day - Zante - ii -

Boy Scouts of Zakynthos island during the German occupation (1943) making toys for the town kids in a secret place.


Their magazine (1944)


1952 - other scouts near the fireplace -


Zakynthos town during the big destruction of 1953


Boy Scouts of Zakynthos island put up tents for the people after the earthquake and the fire of 1953.

.

World Thinking Day - Zante -

Τσικνοπέμπτη 2008

Ξινιστό (περίπου Φρικασέ), το ενδεδειγμένο από την παράδοση φαγητό του Τζάντε για την Τσικνοπέμπτη κάποτε...



Σουβλάκια, το ενδεδειγμένο από την παράδοση φαγητό του Τζάντε για την Τσικνοπέμπτη σήμερα!



Για τον Ζακυνθινό είναι εξαιρετικά σημαντικό να φάει την κάθε γιορτή το ενδεδειγμένο από την παράδοση φαγητό. «δεν κατάλαβα γιορτή», λέει, στην απίθανη περίπτωση που δεν θα καταφέρει να το εξασφαλίσει. ¨πράγμα μάλλον απίθανο, σχεδόν εντελώς θεωρητικό, επειδή, προκειμένου να το βρει, είναι ικανός να κινήσει γη και ουρανό.

ΖΑΚΥΘΙΝΑ φαγιά, ψωμιά & γλυκίσματα - Εκδόσεις ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ, 2002, σελ. 19.

Το αφιερώνω στη Dana Semitecolo, ενώ έξω νεοζακύνθιοι βουτηγμένοι από την κορυφή μέχρι τα νύχια στα λάδια και τη γάνα, ψήνουν σουβλάκια νομίζοντας πως συνεχίζουν μια παράδοση αιώνων... που την έμαθαν όμως από την τηλεόραση!

.

λέσχη

Κάθε Δευτέρα στο Φώσκολο οι προβολές της Κινηματογραφικής μας Λέσχης 8 και 10μ.μ.
Ο vertzak ήταν εκεί τη Δευτέρα και φωτογράφησε με την ιδιαίτερη όπως πάντα ματιά του!
Περισσότερα στο: http://cineclubzante-adsl.blogspot.com/

.

Αναδημοσίευση χωρίς άδεια: "Ο νόνος και το καρναβάλι" της Dana Semitecolo

Ο νόνος μου ο Μπάμπης, ήταν δεινός χορευτής, δεινός χαρτοπαίκτης, δεινός γυναικάς και γενικότερα δεινός bon viveur! Όσο φυσικά του επέτρεπε η πούρσα του και η κοινωνική του θέση.

Είχε μεγάλη αδυναμία στο Καρναβάλι. Θα μπορούσες να πεις πως ζούσε όλη τη χρονιά μόνο για δαύτο. Άλλωστε μέσα στα καρναβάλια είχε γεννηθεί και συνήθως τότε γιόρταζε και τ' όνομά του. Έτσι, δεκαπέντε βράδια που κρατάγανε οι χοροί, δεν έχανε ούτε έναν στο τότε Καζίνο, στο οποίο ήταν και μέλος.

Αντιθέτως, η νόνα μου η Αγγέλικα, δεν ήξερε ούτε ένα χορευτικό βήμα να πάρει και μία ζωή του έκανε φαωμάρα που δεν τηνε μάθαινε, γιατί όπως η ίδια υποστήριζε εκείνος ήθελε "να χορεύει με τσι πουτάνες". Για τη νόνα μου δηλαδή, όποια ήξερε να χορεύει τανγκό, βαλς, φοξ αγκλέ και πόλκα μαζούρκα, ήτανε πουτάνα από κούνια.

Όπως φαίνεται πλέον, ο νόνος μου κάποιο λόγο σοβαρό θα είχε, που δεν εμάθαινε χορό στη νόνα και που ποτέ δεν τηνε πήρε μαζί του στα μπαλ μασκέ. Δεν εξηγείται διαφορετικά ότι στις θυγατέρες τους και έμαθε χορό και τις χόρευε όταν εκείνες εμεγαλώσανε και πηγαίνανε μονάχες τους στους χορούς, ή με τους συζύγους τους.Σαν παιδί θυμάμαι, στο παρκέ του Κόκκινου Βράχου να χορεύει ο νόνος μου με τη μάνα μου και να κάθεται ούλος ο κόσμος κάτω, να τους αφήνει χώρο. Αυτά τα χρόνια όμως, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί κι αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερή, που έχω αυτές τις εικόνες έστω και ως παιδική ανάμνηση.

Ένα βράδυ καρναβαλιού στο Χορό του Πρασίνου συγκεκριμένα, τα χρόνια που είχανε ακόμα τα παιδιά μικρά, η νόνα μου αποφάσισε να μην αφήσει τον νόνο να πάει στο χορό. Επειδή όμως ήξερε πως με τα λόγια δεν θα κατάφερνε απολύτως τίποτα, σκέφτηκε κι έπραξε τούτο: Του έβαλε τα καλά του τα παπούτσια μέσα σε έναν σίγλο με νερό. Πονηρή η νόνα, σου λέει που θα πάει χωρίς παπούτσια; Εκείνος όμως δεν έκανε πίσω! Την έβρισε, δανείστικε άλλο ζευγάρι από κάποιον άλλον της παρέας του και πήγε κανονικά στο χορό.

Η Αγγέλικα έσκασε από το κακό της, όπως μας περιέγραφε στις μετέπειτα εξιστορήσεις της και η ίδια υποστηρίζει πως κάποιο άλλο βράδυ, ντύθηκε μασκαρούλα και πήγε και τον βρήκε στο Καζίνο. Κατά τα λεγόμενά της, πάντα, όλη νύχτα του έβγαλε τα μάτια κι εκείνος χαμπάρι δεν επήρε και όταν λέει της πρότεινε να την πάει στο σεπαρέ εκείνη έφυγε και πήγε σπίτι. Δεν ξέρω γιατί αλλά κανένας μας δεν έχει πιστέψει ούτε λέξη από αυτή την ιστορία της νόνας όπως και μία άλλη που κατά την ίδια έπιασε από το πέτο κάποιον που τηνε σταύρωνε και του έδωκε δύο χαστουκιές.

Όπως και να έγιναν, εκείνος συνέχισε μέχρι τα τελευταία του - που ήταν και τα τελευταία εκείνων των χορών- να βγαίνει, δεκαπέντε νύχτες στη σειρά κι εκείνη, να μένει σπίτι και να μουρμουράει 365 νύχτες το χρόνο...

povero

Περιμένοντας για το πράσινο φανάρι στο Ποτάμι σήμερα το μεσημέρι, τους είδα να εισβάλουν στη Χώρα πάνω σε δύο φορτηγά του δήμου.
Κάπως έτσι εμπήκε φέτος το Καρναβάλλι στο Τζάντε. Που είναι όπως και τα περισσότερα ανά την Ελλάδα κακέκτυπο του πατρινού (από εκεί άλλωστε προέρχονται και τα γιγάντια κουτσούνια της φωτογραφίας) και σίγουρα δεν είναι εδώ και αρκετά χρόνια ζακυνθινό!