για το σταύρο

βόρεια ιταλία (iv), περίπατος στο camposampiero-γ'- κτίρια

μέσα στην καρδιά του χειμώνα για ένα σαβατοκύριακο ο παράξενος ταξιδιώτης ακολούθησε τη διαδρομή ζάκυνθος - αθήνα - μιλάνο -πάδοβα - καμποσανπιέρο και τούμπαλιν, είναι σίγουρα πολύ παράξενος

βόρεια ιταλία (iii), περίπατος στο camposampiero-β'

 

μέσα στην καρδιά του χειμώνα για ένα σαβατοκύριακο ο παράξενος ταξιδιώτης ακολούθησε τη διαδρομή ζάκυνθος - αθήνα - μιλάνο -πάδοβα - καμποσανπιέρο και τούμπαλιν, είναι σίγουρα πολύ παράξενος

δολοφονία

ο τοπικός τίπος γράφει: "Απίστευτο και φρικτό ήταν το παιχνίδι που επιφύλαξε η μοίρα σε ένα 9χρονο αγόρι από τη Μεγάλη Βρετανία το οποίο απολάμβανε τις διακοπές του στο νησί μας με την οικογένειά του δεδομένου ότι παρασύρθηκε από δίκυκλη μηχανή που εκινείτο με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο δρόμο του Καλαμακίου – Λαγανά" εγώ προσπερνάω τα περί μοίρας κλπ κλπ και χαρακτηρίζω το συμβάν δολοφονία

ομογενοποίηση

δοκιμάστε να αντικαταστήσετε τα μπουζούκια, τις λύρες, τις τσαμπούνες, ή τα κλαρίνα με μια φιλαρμονική σε οποιοδήποτε πανηγύρι στον ελλαδικό χώρο / στο τζάντε (στο πανηγύρι της αγίας τριάδας τση χώρας) εδώ και χρόνια συμβαίνει το αντίστροφο / οι ζακύνθιοι κουβέντα

η χρυσαυγή

παλιότεροι μου έλεγαν πως στις αρχές του 20ου αιώνα οι ομιλίες παίζονταν στο δρόμο (όχι στο πάρκο όπως τα θεατρικά έργα) / ο θίασος ξεκινούσε από τις "όξω" μερίες τση χώρας και σε κάθε του στάση προς το κέντρο παράσταινε ένα κομμάτι του έργου / στην επόμενη στάση η συνέχεια / την εποχή μας το λαϊκό θέατρο αλλοιώθηκε εξίσου έντονα με τη ζακυνθινή ιδιαιτερότητα και ιδιοτυπία (δεν εννοώ μονάχα το πάρκο με τα σκηνικά, αλλά τον τρόπο παιξίματος, την έντονα τραγουδιστή εκφορά των λέξεων, τη μάσκα, τη μαντραχαλοαπόδοση, αλλά και την επιλογή των παλιών και "κλασσικών" έργων του είδους)  / αποτέλεσε ζητούμενο μια ομιλία-ομιλία / αξιωθήκαμε να την απολαύσουμε την παρασκευή το απόγευμα στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τη ζακυνθινή γκιόστρα.

μεγαλοβδόμαδο στο λονδίνο με το ντίνο κονόμο (ii)

με ένα από τα τελευταία βιβλία (ζακυνθινοί του ιθ' αιώνα στην αγγλία) του μοναχικού ταξιδευτή οδηγό, φυλαχτό και παρέα ο παράξενος ταξιδιώτης περιπλανήθηκε μεγαλοβδομαδιάτικα στο λονδίνο / τη μεγάλη δευτέρα το πρόγραμμα είχε εκδρομή στο cambridge / μας ξενάγησε ο θόδωρος, ζει τους τελευταίους μήνες εκεί, καλό δείγμα έλληνα του εξωτερικού / κυκλοφορούσε όπως αρκετοί ντόπιοι παρά το ψιλόβροχο με ποδήλατο / προφανώς ο καιρός αυτός περνάει για καλοκαιρία στην αγγλία

αμαλία

Πέντε χρόνια σήμερα από τον θάνατο της Αμαλίας Καλυβίνου. Η Αμαλία πρόλαβε να χτυπήσει την καμπάνα πριν μας αποχαιρετήσει. Προειδοποίησε αλλά δεν την ακούσαμε. Τώρα προσπαθούμε να κερδίσουμε την αξιοπρέπεια που είχε η Αμαλία Καλυβίνου. Αμαλία, δεν σε ξεχνάμε και ξέρουμε πια πως η μόνη μας περιουσία  είναι η Μνήμη.

το post  είναι copy από τον πιτσιρίκο

αχρείαστο

ας υποθέσουμε πως κάποιος με το παιδί του σε σοβαρή κατάσταση στο αυτοκίνητο τρέχει για το νέο νοσοκομείο ζακύνθου / αν δεν γνωρίζει καλά την περιοχή θα χάσει κρίσιμο χρόνο ψαχνοντάς το, αφού κανείς δε φρόντισε να τοποθετήσει σήμανση προς το καινούργιο νοσηλευτικό ίδρυμα / αν βρεθείτε σε ανάγκη, ακολουθείστε τις ταμπέλες "προς γαϊτάνι, ναό οσίου ιωσήφ"

μεγαλοβδόμαδο στο λονδίνο με το ντίνο κονόμο (i)

με ένα από τα τελευταία βιβλία (ζακυνθινοί του ιθ' αιώνα στην αγγλία) του μοναχικού ταξιδευτή οδηγό, φυλαχτό και παρέα ο παράξενος ταξιδιώτης περιπλανήθηκε μεγαλοβδομαδιάτικα στο λονδίνο

ο έρωτας του δον περλιμπλίν για τη μπελίσα στον κήπο του

βόρεια ιταλία (ii), περίπατος στο camposampiero-α'

μέσα στην καρδιά του χειμώνα για ένα σαβατοκύριακο ο παράξενος ταξιδιώτης ακολούθησε τη διαδρομή ζάκυνθος - αθήνα - μιλάνο -πάδοβα - καμποσανπιέρο και τούμπαλιν,

είναι σίγουρα πολύ παράξενος

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, ΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ (ΔΗΘΕΝ ΞΕΝΩΝΕΣ ΤΟΥ ΤΕΙ) & ΤΟ ΞΕΡΙΖΩΜΑ ΤΟΥ ΕΛΑΙΩΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΥΠΙΟΥ

Φίλοι αγαπημένοι μου λένε πως δεν είναι ώρα να ασχολούμαι με τα ιερά ξενοδοχεία-ξενώνες και το ξερίζωμα του ελαιώνα του Αγίου Λύπιου: “τώρα ο κόσμος καίγεται για τη χώρα και το μέλλον της”.

Τώρα σκέπτομαι, που όλοι έχουμε την προσοχή μας στην καταιγίδα που έχει εισβάλει στο σπίτι μας, κάποιοι περιμένουν να μας πιάσουν στον ύπνο και να κάνουν αυτά που καιρό ήθελαν, μα δε μπορούσαν.

Τώρα πιστεύω οφείλουμε να είμαστε διπλά προσεκτικοί: να φυλάξουμε με στοργή και αυταπάρνηση την πολιτιστική κληρονομιά αυτών που μας έφεραν στον κόσμο, την παιδική μας ηλικία με τις αναμνήσεις της, τα ίχνη από τους μεγάλους ανθρώπους που έζησαν εδώ κάποτε.

Οι Ζακυνθινοί θα προστατέψουμε το πανάρχαιο έθιμο, τον ιστορικό αυτό τόπο - τα ιερά και τα αγαπημένα μας, όσο δύσκολες και αν είναι οι ημέρες που ζούμε!

Διονύσιος Ευστ. Βερτζάγιας
Εκπαιδευτικός

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΞΕΡΙΖΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΑΙΩΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΥΠΙΟΥ;

Ο μοναδικός σε ομορφιά ελαιώνας του Αγίου Λύπιου αποδεικνύεται χρόνο με το χρόνο πως είναι μικρός σε έκταση για να χωρέσει τους Ζακυνθινούς που παίρνουν μέρος στο πανάρχαιο (πάνω από μισή χιλιετία) πανηγύρι.

Ο ιερός και ιστορικός (στενά συνδεμένος με τον Άγιο Διονύσιο και το Δ. Σολωμό) τόπος δεν αντέχει, δε χωράει τα ξενοδοχεία και τους ξενώνες που η Μητρόπολη προγραμματίζει να χτίσει.

Ανήκει στους κατοίκους αυτού του τόπου, στο παρελθόν και το μέλλον, τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Ας παραχωρήσει η εκκλησία για τα κτήρια του ΤΕΙ ένα άλλο από τα πολλά οικόπεδα της περιοχής που έχει στην ιδιοκτησίας της.



Βερτζάγιας Διονύσιος
Εκπαιδευτικός

μεγάλη η επιτυχία του πανηγυριού στον ελαιώνα του αγίου λύπιου

εδώ και καμιά δεκαριά χρόνια που ξεκίνησε η προσπάθεια για το πανηγύρι στον ελαιώνα του αγίου λύπιου, δε μπορούσε κανείς να φανταστεί το πλήθος των ζακυνθινών που μαζεύτηκε εκεί

κατά το σούρουπο κάποιοι ισχυρίστηκαν πως είδαν τον ποιητή να περπατάει κατά το μετόχι χαμογελαστός