Στο Τζάντε την εβδομάδα που προηγείται της γιορτής μιας εκκλησίας, συνηθίζεται κάθε απόγευμα το καμπαναριό της να χτυπάει, «να σημαίνει» όπως λέμε, χαρμόσυνα.
Στη μονή του Αγίου Διονυσίου, στο πρώτο από αυτά τα επτά "σημάδια" δίνεται ιδιαίτερος και πανηγυρικός χαρακτήρας, αφού τα «σένια», οι κωδωνοκρουσίες δηλαδή, εναλλάσσονται με δυνατό κρότο πυροτεχνήματος (δώδεκα φορές).
Κάποιοι ζακυνθινοί αντεταδόροι –περισσότεροι και πιο εύθυμοι το καλοκαίρι, μετρημένοι στα δάχτυλα το χειμώνα- μαζεύονται κοντά στο καμπαναριό και παρακολουθούν το θέαμα, σχολιάζοντας συνήθως την επιτυχία που έχουν οι «μπόμπες» (Αν πάνε ψηλά, αν είναι δυνατές , αν κάποια εκρέμασε…). Με την πρώτη κανονιά κάνοντας το σταυρό τους λένε «και το χρόνου».
Αύριο έχουμε το «Πρώτο Σένιο» εν όψει του χειμωνιάτικου πανηγυριού.
΄Οσοι «πιστοί», προσέλθετε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου