Κατεβαίνοντας από τον Πρόδρομο προς τη Χώρα, πήρα το δρόμο της Ρίζας. Στο Δράκα η πόρτα της εκκλησίας ήταν ανοιχτή και σταμάτησα να ρίξω μια ματιά. Στο ημίφως (κόντευε να νυχτώσει) πρέπει να τρόμαξα τον εφημέριο, ο οποίος ετοιμαζόταν να κλείσει, αφού ο εσπερινός και οι προετοιμασίες για την επόμενη είχαν τελειώσει. Ο παπά-Χρήστος μου μίλησε με πολλή αγάπη για την εκκλησία του χωριού του, τον Άγιο Δημήτριο. Στη φωτογραφία το παράθυρο του Ιερού.
4 σχόλια:
Καλό,μ΄άρεσε πολύ,ζωντανό ποστ άμεσο, ζεστό ίσως νε ήθελε καμιά φωτογραφία ακόμα, δεν πειράζει όμως. Ευχαριστούμε.
ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΧΡΟΝΟ ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΣΟΥ ΘΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΜΠΑΜΠΗ ΜΟΥ.
ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΔΙΟΝΥΣΗ ΟΤΙ Ο ΠΑΠΑ ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΗΛΙΚΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΕΚΕΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ
Τι βρίσκει ο υποψιασμένος σε μέρη που δεν το περιμένει!!! Σημεία Παράδοσης ανεπανάληπτα, ευωδιαστά, ιερότατα!
Μακάρι πάντα να "ξεθάβουμε" αυτούς τους αθέατους θησαυρούς του τόπου μας!
Μακάρι κι εσύ να έχεις δύναμη, μια και είσαι πλέον ταγμένος προς τούτο!!
Ομορφιά υπάρχει παντού, αρκεί να έχουμε πνεύμα & μάτια ανοιχτά & έτοιμα να τη διακρίνουν & να τη δεχτούν.... Πολύ ωραίες & οι Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις που είχατε στο νησί σας, θυμίζουν Ευρωπαικές πρωτεύουσες!Καλή χρονιά!!
Δημοσίευση σχολίου