Μπάμπης Πυλαρινός, Άποψη του λιμανιού, Ακρυλικό σε μουσαμά, 136x84 εκ.
[…] Μετά την Ένωση, στη Ζάκυνθο επικρατήσανε δυο μεγάλα τοπικά κόμματα, του Λομβάρδου και το δικό μας. Το μίσος και ο ανταγωνισμός μεταξύ τους είχε φτάσει σε σημείο ασύλληπτο. […]
[…] Για να καταλάβετε το πνεύμα των ανθρώπων της εποχής, θα σας αναφέρω ένα μικρό ανέκδοτο.
Όταν πέθανε ο παππούς μου, έτυχε να είναι υπουργός και γι’ αυτό τον κουβαλήσανε στη Ζάκυνθο με πολεμικό καράβι, που έβγαλε και το σχετικό τιμητικό άγημα. Κατά τη κηδεία του, λοιπόν μεταξύ δυο Ζακυνθινών που ακολουθούσανε ακούστηκε τούτος ο διάλογος.
Ρωμιάνος (μ’ υπερηφάνεια): Κύταξον, φίλτατέ μοι, οποία επιβλητική και μεγαλοπρεπής εκφορά!
Λομβαρδιανός (πικαρισμένος): Στην κηδεία του Λομπάρδου να δεις τι θα γίνει!
Ρωμιάνος (λησμονώντας την καθαρεύουσά του): Ας πεθάνει μωρέ κι ας αριβάρουνε ούλες οι φλότες της Ινγκλιτέρας!! […]
Διον. Ρώμας, Τα Ζακυνθινά (ΕΚΛΟΓΙΚΑ Α΄)
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου