Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2008

Προτείνω


Προτείνω το cd με καταγραφή Ζακυνθινής εκκλησιαστικής μουσικής και αγαπημένων ήχων* που κυκλοφόρησε με την επιμέλεια του Αντώνη Κλάδη. Επιτέλους μια πραγματική καταγραφή δεκαετίες μετά από το δίσκο του Δημήτρη Λάγιου με το χορό του Γιάννη Σούλη.

Ο Κλάδης έκανε ένα βήμα μπροστά, καταγράφοντας όχι αντιπροσωπευτικά δείγματα, αλλά μία συγκεκριμένη ακολουθία, την παράκληση του Αγίου στα «Ζακυθινά».Ίσως όλοι όσοι προσέγγισαν την εκκλησιαστική μουσική παράδοση αυτού του νησιού, παρουσίασαν τις διασκευές τους. Για πρώτη φορά προσωπικά συναντώ κάποιον που καταγράφει την παράδοση όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτό που ακούμε από τους πιο παλιούς χωρίς να την αλλοιώνει. Τέλος, αποκαλύπτεται ένας άγνωστος σε μένα ζακυθινός, ζακυθινότατος πρωτοψάλτης και τενόρος (ο κ. Παναγιώτης Κάνδηλας) και διασώζεται η εξαιρετική τέχνη του.

*Ακούγεται ένα σένιο από τους δεξιοτέχνες κλαμπανάρους του Αγίου, ένα από τα ελάχιστα καμπαναριά στο Τζάντε που την έχει γλιτώσει από τη μόδα της ηλεκτρικής λειτουργίας (όταν τα ακούς σου έρχεται να ξεράσεις). Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα κάποιοι μουρλοί που αν θελήσει κάποιος κάποτε να βάλει ηλεκτρικό στο καμπαναριό-σύμβολο της Ζακύνθου, πρέπει να περάσουν από πάνω τους.

.

2 σχόλια:

p.lykogiannis είπε...

ΑΞΙΖΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΓΙΑ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕ,ΚΟΠΟΙΣ ΠΟΛΛΩΝ ΧΡΟΝΩΝ.ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

Μπάμπης Πυλαρινός είπε...

Εύγε Αντώνιε. Ας προσθέσω κι εγώ ένα oλίγοn γκροτέσκο παραλειπόμενο των ηχογραφήσεων . Οι ηχογραφήσεις –ή κάποιες απ’ αυτές- γινόταν κατακαλόκαιρο, Αύγουστο και τις μικρές ώρες δηλαδή τρεις τέσσερις το πρωί στο σπίτι κάποιου που είχει και στούντιο ηχογραφήσεων στο Λαγανά. Τη βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα αυτή την αντίθεση .Απέξω της πουτάνας το κάγκελο με τα παγκοσμίως γνωστά πολιτιστικά προϊόντα του Λαγανά και από μέσα ο Αντώνης κι οι άλλοι το βιολί τους
«Της Ζακύνθου τον γόνον και Αιγίνης τον πρόεδρον, τον φρουρόν Μονής των Στροφάδων, Διονύσιον άπαντες, τιμήσωμεν συμφώνως οι πιστοί, βοώντες προς αυτόν ειλικρινώς. Σαις λιταίς τους την σην μνήμην επιτελούντας, σώσον και βοώντας σοι' δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω δωρησαμένω σε ημίν, πρέσβυν ακοίμητον.
».Γουστάρω.
Εύγε παίδες και εις ανώτερα.