φωτ. Δημήτρη ΣκαλιστήρηDana ευχαριστώ για την πάσσα
Το ποίημα -τραγούδι μάλλον- που θα διαβάσεις δημοσιεύτηκε πρίν λίγες μέρες από τη zozela στο blog ΦΩΤΟΘΗΚΗ, με τη ματιά του Πορφύρη, σα σχόλιο στο post ¨Βόλτα στο μικρό νησί της Ζακύνθου", μοσχοβολάει καλοκαίρι και αντιστέκεται στο χειμώνα:
Στις ακρογιαλιές περνάω
κι που είμασταν μαζί
με τα βράχια σου μιλάω μα δε με ακούς εσύ...
Πάνω στα βράχια που η θάλασσα μετρά
έχω τον κόσμο μου χτισμένο,
πάνω στο άπιαστο λουλούδι της χαράς
ένα σου γέλιο περιμένω.
Θάλασσα, θάλασσα με παίρνεις μακριά
κι όλο με φέρνεις πίσω......
Πάνω στο κύμα τα χρυσά της τα μαλλιά
τα καλοκαίρια μου θυμίζουν......
.
8 σχόλια:
Όμορφοι οι στίχοι και ακόμα πιο όμορφη η ιδέα της αντίστασης στο χειμώνα! Καλημέρες και ευχαριστώ για την αποδοχή της πρόσκλησης. Dana_Semitecolo
Αχ, Denni τι φωτογραφία ήταν αυτή που έβαλες;;; Που την βρήκες;
Είναι το εξώφυλλο από το πρόγραμμα μας στις Βολίμες! Το θυμάσαι; Θα το πω στη Χριστίνα...να μπει και να αφήσει σχόλιο! Τι μου θύμισες τώρα...
Denni,η Χριστίνα δεν έχει ακόμα DSL...Της το είπα και με αφορμή τη φωτογραφία (από το Κρυονέρι) σου στέλνει μια "αρέκια" (ξέρεις πως εγώ σ΄αυτά δεν έχω ούτε έμπνευση, ούτε έφεση...)Επίσης, είναι η φωτογραφία που έχει screen saver στον υπολογιστή της...
Λοιπόν, άκου:
"...τόσες θύμισες, τόσες αναμνήσεις, του Κρυονεριού αυγουστιάτικες βραδιές, με φεγγαριού αντικατοπτρίσεις..."
Δεν είναι φοβερή η φίλη μας???
AX,AX,AX....
Πάνω στο κύμα τα χρυσά της τα μαλλιά
το ηλιοβασίλεμα μου φέρνουν
σε θέλω τώρα πιο πολύ από παλιά
κι όλα εσένα περιμένουν
Πάνω στα βράχια που η θάλασσα μετρά
έχω τον κόσμο μου χτισμένο
πάνω στο άπιαστο λουλούδι της χαράς
ένα σου γέλιο περιμένω
Θάλασσα θάλασσα με παίρνεις μακριά
κι όλο με φέρνεις πίσω
αχ, και να μ΄έφερνες κοντά της μια βραδιά
κι όλα θα στα χαρίσω
Πάνω στο κύμα τα χρυσά της τα μαλλιά
τα καλοκαίρια μου θυμίζουν
βαρύ χειμώνα έχω τώρα στην καρδιά
τον ήλιο κι αν μου τον χαρίζουν
Θάλασσα θάλασσα με παίρνεις μακριά
κι όλο με φέρνεις πίσω
αχ, και να μ΄έφερνες κοντά της μια βραδιά
κι όλα θα στα χαρίσω
Το ερμηνεύει μοναδικά ο Γιάννης Πάριος ( Τα 15 κρυφά τραγούδια , Δίφωνο )
Marlen ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. ΓΙΑ ΝΑ ΠΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΗΤΑΝ ΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ zozela. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΑΝ ΚΑΤΙ ΣΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΦΤΙΑΞΕΙ ΕΣΥ.
Η μουσική είναι του Φίλιππου Πλιάτσικα και οι ωραίοι στίχοι του Μάνου Ξυδούς ( οι γνωστοί μας Πυξ Λαξ)... Αλλά τι σημασία έχει,όπως πολύ σωστά γράφεις...
Δημοσίευση σχολίου