Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008

Η Καμάρα

.


Ο don basilio μας γράφει από τη μακρινή Αγγλία:

Μέρα που ξημέρωσε ο Θεός εδώ. Ολικό ψύχος, πούσι παχύ όπου δε γλέπεις να περάσεις τα φανάρια, και στουπούλα αρεή.

Λοιπόν, ως attachments λάβε τη γέφυρα των στεναγμών σε δύο παραλλαγές, εκ των οποίων η επιχρωματισμένη δείχνει ακόμα καλύτερα το αλλλοτινό της μεγαλείο. Η αυτή με την επιγραφή ZANTE Le Pont de St. Lazare ΖΑΚΥΘΟΣ Η γέφυρα του Αγ. Λαζάρου είναι ενός Δ. Σαμάρα, χωρίς λοιπά στοιχεία. Επίσης αχρονολόγητη είναι η ασπρόμαυρη (σέπια) με επιγραφή ZANTE Port St Lazare Πύλη του Αγ. Λαζάρου ενός Demetrios M. Nomicos. Η ίδια φαίνεται πως υπάρχει και στις ψηφιοποιημένες συλλογές του ΕΛΙΑ, με επιγραφή ZANTE Pont St Lazare.

Αν ο Ζώης αναφέρει τίποτα για τους φωτογράφους (χλωμό το κόβω) ίσως προκύψει μια σχετική χρονολόγηση.

Αναμφίβολα οι φωτό είναι τραβηγμένες κάπου στα ξεκινήματα του 1900. Τώρα πριν το 1912 ή μετά, μόνο ένας πολύ παλαιός μπορεί να πει. Πάντως μία τουλάχιστον μπαλουστράδα (κιγκλίδωμα) φαίνεται να έχει καταπέσει ολότελα. Αλλά μεγάλες ζημίες γινήκανε και το 1893.

Από το αρχιτεκτονικό της ύφος η γέφυρα όπως τη γλέπουμε δεν μπορεί να προχρονολογηθεί της Προστασίας, αλλά ακόμα πιθανότερο είναι να είναι δωρεά της Ψωροκώσταινας. Εξ ου και το δημώδες, σαφώς ρωμιάνικης επινόησης και χρήσης -βέβαια οι Λαζαρόνοι (ναι, και αυτοί από τον Αη Λάζαρο) δε χαριζόντουνα σε όγοιον το ξεστόμιζε ... δημοσία:


"Γ... το Ντάντο το Λομπάρδο, όπου έκαμε το γιοφύρι και μπαίνουνε οι χωριάτες στη Χώρα".

Τώρα, νεότερο ξενεότερο μνημείο, είναι χάρμα οφθαλμών και αν και δεν συγκρίνεται με εκείνο τση Άρτας, είναι ατυχία όπου έχει καταπλακωθεί.

Εμπρός λοιπόν: όπως και ο παρισινός λαός δεν άφησε τη Βαστίλη και εμείς (δηλ. εσείς όπου ζήτε εκεί, εμείς οι άλλοι οι ξενιτεμένοι θα παραστεκόμαστε νοερά τύπου 'Νιόνιο βάρει και εγώ πλερώνω') οι ζακυθινοί να ξεσηκωθούμε να αποκαλυφθεί το γιοφύρι του Αγ. Λαζάρου.


Εβίβα και αδιάφορο
.

4 σχόλια:

P. Kapodistrias είπε...

Ωραία ανάρτηση! Γλυκαίνει το βλέμμα! Τα καλύτερα όμως λείπουν. Εννοώ σύγχρονες φωτογραφίες τση Καμάρας.
Και μην ξεχνάμε την διαχρονική κατάρα: "Μπα, που νε ιδώ στην Καμάρα"...

don basilio είπε...

Έκαμε ο Θέος και ο Άη Λάζαρος...

P. Kapodistrias είπε...

Διορθώνω την κατάρα:
"Μπα, που να σε ιδώ στην Καμάρα".

P. Kapodistrias είπε...

Ωωω και να υπήρχε τρόπος να μην περνάμε οι χωριάτες την Καμάρα... Άλλωστε, τι είναι η Χώρα σήμερα: Άχωρη, Στενάχωρη, αποΧΩΡΗτήριο χρωμάτων και ειδών... Δυστυχώς, δυστυχέστατα...
Άλλωστε, η όντως Ζωή του Τζάντε (αυτό που λέμε τελοσπάντων Ζωή) ξετυλίγεται όξω από την Καμάρα των Πολυστεναγμών!!! Ευτυχώς, ευτυχέστατα!!!