Διέτρεξε με τη ματιά του την πλατεία κάνοντας στιγμιαίες στάσεις,
για ν΄ αποτυπώσει τις αυριανές του αναμνήσεις: […]
(Νίκος Θέμελης, Η αναλαμπή, «ΚΕΔΡΟΣ», 2003, σελ.448 )
Τρεις μέρες ακόμη για να περιτρέξει για τελευταία φορά το Βερολίνο,
(Νίκος Θέμελης, Η αναλαμπή, «ΚΕΔΡΟΣ», 2003, σελ.448 )
Τρεις μέρες ακόμη για να περιτρέξει για τελευταία φορά το Βερολίνο,
να κάνει μια αναδρομή στα χρόνια που είχε ζήσει.
[…] Ένιωθε ήδη μια περίεργη νοσταλγία απέναντί του κι ας μην είχε φύγει ακόμα.
(Νίκος Θέμελης, Η αναλαμπή, «ΚΕΔΡΟΣ», 2003, σελ.482 )
.
4 σχόλια:
Όμορφη κι αυτή η "αναλαμπή"!
Ευχαριστώ!
Το έχω βιώσει το συναίσθημα του..Βερολίνου κάπου αλλού, σ΄ένα γνωστό μας μέρος του κόσμου!!!
@ Dana_Semitecolo αν ήξερες πόσο πολύ και πόσο πολοί σε αγαπάμε
@MariaD. Όπου Βερολίνο βάζεις έναν τόπο που έζησες μια ζωή ή λιγες μέρες και νοιώθεις νοσταλγία γι' αυτόν λίγο πριν τον αφήσεις. Είσαι ακόμα εκεί και όμως...
Δεν τα λένε αυτά σε μια κλαψιάρα σαν κι εμένα!
Από την άλλη, ξέρεις πως τα αισθήματα είναι αμοιβαία.
Να 'σαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου