Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

εκλογικά (iii)

.



Το "DOMENICALE" των Ρώμα, πατρικό του συγγραφέα, στα προσεισμικά Ρεπάρα, σχεδιασμένο από τον ROBERT SARGINT.
Στα σχέδια και τις φωτογραφίες του αρχοντικού, δε μπορώ να διακρίνω άλλο "μπαλκόνι" από τον εξώστη που φαίνεται σε αυτό το σχέδιο. Πιθανότατα από εδώ εκφώνησε ο κόντε Τάσης τον περίφημο προεκλογικό λόγο του!


[...] Ένα ωραίο ανέκδοτο σχετικό είναι και ο περίφημος εκλογικός λόγος του κόντε Τάση Λούντζη, «φυσικού» Λομπαρδιανού, που άλλαξε ξαφνικά γνώμη και έβαλε κάλπη για Ρωμιάνος δήμαρχος. [...] Έτσι, την ημέρα που επρόκειτο να βγάλει τον «παρθενικό» του λόγο σαν υποψήφιος του καινούργιου του κόμματος, όλη η Ζάκυνθος είχε μαζευτεί να τον ακούσει. Από το μπαλκόνι του πατρικού μου σπιτιού, περιτριγυρισμένος απ όλα τα «στελέχη», ο υφηγητής της Αϊδελβέργης άρχισε τον ιστορικό του λόγο: «Γέννημα και θρέμμα του ιστορικού Λομπαρδιανού κόμματος, το οποίον...»
Ο καημένος ο κόντες εσκόπευε φυσικά να δικαιολογήσει τη «στροφή» του, εξηγώντας στους οπαδούς του τους σοβαρούς λόγους που τον αναγκάσανε να «αλλαξοπιστήσει».Δυστυχώς ο κόντε Τάσης δεν ήτανε μονάχα σοφός, αλλά σαν τέτοιος και μεγάλος αφηρημένος. Έτσι, όπως το γέρικο άλογο αφηνιάζει σαν ακούσει πολεμική σάλπιγγα, στο άκουσμα της δικής του φωνής και της μαγικής εκείνης φόρμουλας: «ιστορικό Λομβαρδιανό κόμμα», ο Λούντζης ξέχασε τους λόγους για τους οποίους βρισκότανε στο μπαλκόνι μας και εξακολούθησε να πλέκει το εγκώμιό του... εχθρού! «Κεχηνότες» οι ακροαταί παρακολουθούσανε σα μαγνητισμένοι την καταπληκτική αυτή σκηνή. Τα «στελέχη» στο μπαλκόνι κινδυνεύανε να πάθουνε αποπληξία, όταν κάποιος επιτέλους τράβηξε διακριτικά τη ρεντιγκότα του αθυρόστομου «υποψήφιου» ψιθυρίζοντας: «Για το Θεό, κόντε, βγαίνεις μαζί μας, όχι με το Λομβάρδο».
Επακολούθησε μια εύγλωττη ρητορική... παύσις και ύστερα από ένα δευτερόλεπτο ο κόντε Τάσης, δίχως να χάσει την ψυχραιμία του, εξακολούθησε: «Αυτά θα σας έλεγα, αγαπητοί μου φίλοι, αν εν τω μεταξύ δεν είχε εμφιλοχωρήσει ένα καταπληκτικό γεγονός, που μ έπεισε ότι όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαμε και σεις κι εγώ τυφλοί! Ας αναβλέψωμε, φίλοι! κτλ. κτλ.». Το ωραιότερο απ όλα είναι ότι ο κόντε Τάσης κέρδισε την εκλογή! [...]


Διον. Ρώμας, Τα Ζακυνθινά (ΕΚΛΟΓΙΚΑ Β΄)


.

Δεν υπάρχουν σχόλια: