Κι αμα το βράδυ-ω γιε μάτια μου, τι ήτανε εκειό το μεγαλείο-ήρτανε οι μουσικές από τ’ Αργοστόλι κ’ επαίζανε κάτι μάρτσιες και κάτι βάλσια μούρλια! Κι αμά τι σου ελέανε εκειά τα σαμάκια* κ’ εκειές οι ροδέλες**, παραγγερμένες στη Ζάκυνθο!
(σπύρου α σκιαδαρέση - κεφαλονίτικες ιστορίες - δίφρος 1959 - η περιτομή του παναγάκη - σελ 75)
Που σώφερνα σπερνά και αρτοπλασία, κάθε ου εγιόρταζες, και κανιά βολά σου έκαια και φωτιές που τσι παράγγερνα στη Ζάκυνθο!.. Που… που…
(σπύρου α σκιαδαρέση - κεφαλονίτικες ιστορίες - δίφρος 1959 – η μπαράκα του κοσπετώνη – σελ 137)
τότε που η επτανησιακή ιδιαιτερότητα ήτανε στο φόρτε της, οι κεφαλονίτες παραγγέρνανε πυροτεχνήματα από τη ζάκυνθο
εδω και χρόνια σα γνήσιοι επαρχιώτες τα αντικαταστήσαμε εδώ στο πρώην τζάντε με τα εντυπωσιακά και φτηνά του εμπορίου - βλ και του χρόνου (i) -
*πύραυλοι, ρουκέτες
**πυροτεχνήματα περιστροφικά
το post είναι αφιερωμένο στη μνήμη του γιώργου αργυρόπουλου ή πεσόντα
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου