λαμπρή στο ακρωτήρι

ο γύρος του ακρωτηριού, παρ΄όλη τη σύγχρονη επιδρομή του τουρισμού, κρατεί πάντα μιαν αξεθύμαστη γοητεία
ντίνος κονόμος (1979)

πρίν το μεσημέρι ανέβηκα για τα χρόνια πολλά στους κουμπάρους μου τους ακρωτηρίσιους

μου προσφέρανε βραστό και ολίγο αυγολέμονο

(παραδίπλα οι γειτόνοι γιόρταζαν το πάσχα αλλά ρούμελη με κατσίκια και κλαρίνα)

το καλύτερο κέρασμα των φίλων ήταν το τελευταίο

πριν φύγω περπατήσαμε μέχρι το εκκλησάκι του αγίου ιωάννη του θεολόγου του βιδάλε και τα γύρω ερείπια, μαρτυρία σίγουρη της ζωής εκεί τότε, παλιές δόξες

στεναχωρήθηκα με την εγκατάλειψη του χώρου που τον πνίγουν τα βάτα, με τρομάζει όμως πιο πολύ η μπουλτόζα και η μπετονιέρα της "αξιοποίησης - αποκατάστασης"