Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

e mi trounai [...] στον άι λύπιο [...]


ο καλότυχος ποιητής διονύσιος σολωμός μετά θάνατον

E mi trounai στα Τρία Πηγάδια και επήα στον
Άι-Λύπιο παρηγορημένος από τες μυρουδιές του κάμπου
«Η Γυναίκα της Ζάκυθος»
(Σημειώματα)


Μετά θάνατον έτυχε και τούτο το σπάνιο στον καλότυχο
ποιητή Διονύσιο Σολωμό• είδε πως ελάμπανε από πάνω του
όλα τ’ άστρα που τον ευφραίνανε πολύ

κι ανάμεσα το πνεύμα του Αγίου-Λύπιου
με τον καλαμιώνα γύρω που εφυσούσε

κι εσήμαινε η Φαρμακωμένη

Κι όπως εμόναζε μέσα του μεταμορφώθηκε ολόκληρος
σε απόκριση αλλά φωνή από πουθενά δεν ακουόνταν
και αίφνης θυμήθηκε που είχε ξεχάσει ανοιχτό το
προσευχητάρι του
στο αναλόγιο του Αγίου (του εδιάβαζε όσα έγραφε
και συχνά εμάλωναν που του εζητούσε να διαβαίνει
με το άλογό του τα κενά κρατημένα από πάνω
όπως στις βυζαντινές καμάρες και να ευλογεί το
μίσχο τους)

ίσως του τα εθύμισε όλα αυτά η Φαρμακωμένη
που εχασομέρισε για το γιατρικό του

δεν ήταν εύκολο να ιδεί κανείς το Σολωμό
και ιδίως με γυμνό μάτι
και καθώς ήταν μόνος του σε όλα του
θα γυρίσω στον Άγιο Λύπιο είπε ψηλαφίζοντας το
χάραμα

κι εύρισκε εκεί δρόμο και όρια



θανάσης τζούλης (Όταν ο Θεός εις το σώμα έλθη πολύς, 1990)

Δεν υπάρχουν σχόλια: