με την ψυχή στο στόμα να φτάσω πριν σκοτεινιάσει, αρχές σεπτεμβρίου, το φως φεύγει νωρίς, κολύπμπησα σχεδόν νύχτα, παρά λίγο να πέσω σε μια μεγάλη τσούχτρα - εδώ δεν έχει χελώνες όπως στον κόλπο λαγανά να καθαρίζουν τα νερά για τους λουόμενους - στην καλόγρια είναι όμως πολύ όμορφα - έχει και τις τεράστιες κουκουναριές του δάσους της στροφυλιάς - μετά το μπάνιο, κουκούτσα και με την ψυχή στο στόμα πάλι, να προλάβω το τελευταίο καράβι
1 σχόλιο:
Πολύ ωραία φώτο & πολύ ωραία αφήγηση...γεμάτη συναίσθημα....
Φιλάκια Ντένη μου!!!
Δημοσίευση σχολίου