Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

το παρίσι του χαράλαμπου



χάρηκα πολύ που ο ζακυνθινός ζωγράφος κάνει έκθεση δική του στο παρίσι αυτό το μάρτιο, τη ζωγραφική του πάντως την αγαπάμε στο νησάκι του,
θα είμουν οπαδός του ακόμα και αν έκανε την έκθεση στο χουρχουλίδι

5 σχόλια:

p.lykogiannis είπε...

Μπράβο στον Μπάμπη για την έκθεση αυτή, αλλά το χουρχουλίδι γιατί το υποτιμάς? Σε πληροφορώ ότι σε έναν τόσο παμπάλαιο οικισμό υπήρχαν 4 τουλάχιστον εκκλησιές με πολύ σημαντικά έργα τέχνης, κάποια εκ των οποίων διασώθηκαν, που δηλώνει υψηλό καλλιτεχνική παιδεία, σε αντίθεση με μεγαλύτερα χωριά που δεν έχουν σημαντικά σε καλλιτεχνική ή αρχαιολογική αξία αντικείμενα. Για την κοσμική τέχνη δεν αναφέρομαι γιατί αυτή εν πολλοίς έχει εξαφανιστεί από όλο το νησί.

Αρτίνα είπε...

Συγχαρητήρια στον Μ.Πυλαρινό κι ελπίζω κάποια στιγμή να δούμε μια ακόμη έκθεσή του,να γίνεται στο νησί.Σχετικά με την αναφορά στο Χουρχουλίδι,θα συμφωνήσω απόλυτα με τον π.Λυκογιάννη.Είναι ένας όμορφος συνοικισμός στο Καλλιπάδο ΜΟΛΙΣ 6 χλμ.απ'την πόλη...τόοσο μακριά και ταυτόχρονα τόσο κοντά απ'τον πολιτισμό.Ας μην υποτιμάμε λοιπόν τα χωριά μας γιατί αποτελούν ''κομμάτια''της κουλτούρας κάθε τόπου(σπουδαίου ιστορικού και λαογραφικού άλλοτε μεγαλύτερου και άλλοτε μικρότερου ενδιαφέροντος).Οπως λοιπόν Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα έτσι ακριβώς ισχύει και για την Ζάκυνθο!

don basilio είπε...

Ναίσκε, Νιόνιο, είδες να μην το ξέρει ο Ρε Σόλε Λουίτζι να μετακομίσει το Λούβρο στην Κουκουναρία;

vertzak είπε...

το χουρχουλίδι είναι αγαπημένο, όπως και κάθε τι ζακυνθινό - συχνά το αναφέρουμε στο τζάντε όχι περιφρονητικά, απλά επειδή είναι πολύ μικρό - χαϊδευτικό, όχι υποτιμητικό

don basilio είπε...

Μωρές παιδία εγώ δεν υποτιμάω μείτε τις τοιχογραφίες των Aboriginals στα σπήλαια τση Αστραλίας, μη με παραξηγάτε. Αλλά όσο νά 'ναι μία διαβάθμηση υπἀρχει.