Τα φθινοπωρινά πανηγύρια του ζακυθινού κάμπου (i): "Γαϊτάνι, Άγιος Ιωσήφ"

Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν πέρυσι. Είναι το πρώτο στη μοναδική σειρά από τα τρία πανηγύρια που διασκέδαζαν και συνεχίζουν να διασκεδάζουν (τα δύο μόνο ακόμη) τους ζακυνθινούς, κυρίως αυτούς που ζούσαν ή ζουν στον Γαϊτάνι, το Μπανάτο, το Καλλιπάδο, και τις γύρω περιοχές. Διάλειμμα γιορτινό στη μελανχολία του Σεπτεμβρίου. Γίνεται την πρώτη Κυριακή μετά του Αγίου Διονυσίου. Στις 29 Αυγούστου, έτσι κι αλλιώς, γιορτάζεται η μετακομιδή του Λειψάνου από την Κρήτη στη Ζάκυνθο το 1669, όταν οι Βενετσιάνοι έχασαν το Χάνδακα από τους Τούρκους.

.

«Ζωχιός» από το Nino

Διάβασα στον Ατσάραντο πως το παλιότερο σε λειτουργία εστιατόριο της Ζακύνθου, ο «Ζωχιός» έκλεισε.
Τυχαία άκουσα πως θα συνεχίσει να λειτουργεί στο ίδιο σημείο εστιατόριο από τον περίφημο Nino (ιταλό εστιάτορα και βιολιστή) του "La Bruschetta".
Μέχρι οι νεοζακυνθινή κατάσταση να με διώξει από το νησί μου θα ζω εδώ, οπότε χάρηκα πολύ με το δεύτερο σκέλος της είδησης. Όπως γράφει και ο Ν. Κακολύρης σε σχόλιο στην ανάρτηση "μνήμη του σεισμού": Η Ζάκυνθος που γνώρισα δεν υπάρχει πια. Όλοι μας βέβαια αλλάζουμε. Το θέμα είναι αν η αλλαγή είναι προς το καλύτερο.

Θα ήταν καλή ιδέα, ο νέος ιδιοκτήτης να διατηρήσει το όνομα που για πολλές δεκαετίες οι τζαντιώτες είχαν συνηθίσει.

.

Φθινοπωρινός περίπλους στα Επτάνησα (v), με το καραβάκι γύρω από τη Λευκάδα

Τράβηξα τις φωτογραφίες πριν από ένα χρόνο. Φέτος πέρασα δυο μέρες σε ένα νησάκι εκεί γύρω. Σύντομα ανταπόκριση.
.

σχόλιο στο "μνήμη του σεισμού"

Ένας ζακυνθινός της διασποράς έγραψε ένα σχόλιο στην τελευταία ανάρτηση του vertzak. Ήταν ακετά μεγάλο κείμενο για να γίνει αποδεκτό ως σχόλιο απο το blogspot, οπότε το δημοσιεύω με τη μορφή ανάρτησης. Διαβάστε το:

Θα ήταν η Ζάκυνθος πιο ωραία αν δεν υπήρχε ο σεισμός? Πιθανόν. Ας δούμε όμως κάποια γεγονότα από την πρόσφατη επισκεψή μου στο νησί. Βόλτα στα βουνά και περνάμε από τον Αγιο Γεώργιο των Γκρεμνών. Ένας οπωροπώλης που έχει στήσει ένα πάγκο με ζαρζαβατικά πιάνει μια ντουντούκα και φωνάζει<<εδώ είναι το μονατήρι του Αγίου Γεωργίου, περάστε μέσα>>..
Μια άλλη μέρα είπα να πάμε στην Αναφωνήτρια. Φτάσαμε και η εκκλησία ήταν κλειστή. Μια ευγενική κυρία καθώς είδε και κάποιους τουρίστες με ένα πούλμαν ήρθε να μας ανοίξει. Στο τέλος αφού την ευχαριστήσαμε μας είπε να πάρουμε και ένα κομποσκοίνι. Της απάντησα πως έχουμε αρκετά. Μα αυτό μας είπε δεν είναι σαν τα άλλα, είναι διαβασμένο στον Άγιο και κάνει μόνο, αν θυμάμαι καλά, 2,5 ευρώ?!!! Φύγαμε και από εκεί και πήγαμε να προσκηνύσουμε στον Άγιο μια άλλη μέρα. Καθ οδόν δεχθήκαμε τόσα χαίρεται όσα ήταν και τα εστιατόρια που οδηγούσαν προς την εκκλησία Επίσης ανάλογες προσκλήσεις και για να μπούμε στην κουζίνα να δούμε το φαγητό που όλοι μόλις το είχαν βγάλει από την φωτιά. Κάποιοι πρόσφεραν και παγωτό δώρο στο ένα γεύμα. Και στην επιστροφή είπα να πάω από το λιμάνι για να τους αποφύγω. Έτσι θαύμασα τα σαπιοκάραβα που πιάνουν, τεχνηέντως μάλλον, το χώρο για να μην χωράει τίποτα άλλο. Στην εποχή του 20-0υ αιώνα που υπάρχουν πλοία που θα μπορούσαν να κάνουν το Κυλλήνη Ζάκυνθος σε 10 λεπτά και με μεταφορά αυτοκινήτου εμείς εμμένουμε στην παλιά μας τακτική που την κάνουμε και φιλοσοφία.
Σας μιλάω με μια οπτική γωνία διαφορετική.
Στα καρναβάλια της Πάτρας την δεκαετία του 60 η μπάντα έπαιζε ζακυνθινές καντάδες.
Τότε είμασταν μπροστά σε πολλά από την υπόλοιπη Ελλάδα.
Μα λυπάμαι που το λέω, δεκαετία με δεκαετία χάνουμε έδαφος.
Η Ζάκυνθος που γνώρισα δεν υπάρχει πια. Όλοι μας βέβαια αλλάζουμε. Το θέμα είναι αν η αλλαγή είναι προς το καλύτερο.
Μακάρι να μην είχε γίνει ο σεισμός. Ίσως η παλιά Ζάκυνθος δεν μας άφηνε να χάσουμε την εμπνευσή μας.

Με εκτίμηση,

Κακολύρης Νικόλαος

.

μνήμη του σεισμού

Τετάρτη, όπως και τον Αύγουστο του ΄53, το έλεγε προχτές ο αδελφός του πατέρα μου που θυμάται την καταστροφή. Δεκάδες νεκροί και τραυματίες, χιλιάδες άστεγοι, σε μια στιγμή χάθηκαν έργα τέχνης, ο πολιτισμός του Τζάντε, ένας ολόκληρος κόσμος.
Δεν ξεχνάμε και καλά κάνουμε.
Κάποιοι το σεισμό τον λένε ¨σωσμό¨, αφού τα κονόμησαν εξ αιτίας του, η τουλάχιστον βελτιώθηκαν οι συνθήκες της ζωής τους.
Περισσότεροι λένε τι ωραία που θα ήταν η Ζάκυνθος αν δεν ¨έπεφτε¨ το ΄53.
Δεν ξέρω τι θα γινόταν στη Χώρα, την πρωτεύουσα με την αστική επτανησιακή νοοτροπία και κουλτούρα.
Σε ένα μεγάλο τμήμα του νησιού, πρέπει να γνωρίζουμε, σε επίπεδο καταστροφών ήταν σα να μην έγινε ποτέ ο σεισμός (λόγω της δομής του εδάφους). Οι οικισμοί στην ορεινή πλευρά δεν έπαθαν τίποτα από τα 7 και ρίχτερ. Τα σπίτια που έχτισαν και για τα οποία ήταν περήφανοι οι πρόγονοί τους, τα γκρέμισαν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες τους! Με τα δήθεν σεισμοδάνεια τη δεκαετία του ογδόντα και μετά, που τους εξασφάλισαν μικροί πολιτικοί και πολιτικάντηδες, και έδωσε αφειδώς το σίγουρα γεμάτο κουτούς μηχανικούληδες ΤΑΣ, έχτισαν στη θέση τους νέα τσιμεντένια. Καταστράφηκε έτσι ένα κεφάλαιο μεγάλων διαστάσεων. Ένα κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου δεν υπάρχει πια. Αιώνια η ντροπή για τους ζακυνθινούς, αν μπορούν να αποκαλούνται έτσι. Μεγαλύτερη η ευθύνη για αυτούς που ¨νογάγανε¨, τους μορφωμένους, τους καλλιεργημένους, τους ευαίσθητους, αλλά δεν έκαμαν το καθήκον τους.
Αν λοιπόν δεν είχε γίνει ο σεισμός, θα ήταν ωραία η Ζάκυνθος;


.

Λίμνη Κεριού: προστατευόμενη από το νόμο και διεθνείς συνθήκες περιοχή... εχεστήκαμε*!

τα περίπτερα και η εξέδρα των εκδηλώσεων, με συνδιοργανωτή τον κρατικό φορέα προστασίας του περιβάλλοντος της Ζακύνθου, πάνω στο μπαζωμένο βιότοπο...



το μικρό μέρος της λίμνης προς τη θάλασσα που δε μπαζώθηκε ακόμη. Το μπάζωμα όμως όπως φαίνεται, προχωρεί!

Η πιο σημαντική λίμνη της Ζακύνθου, σε σημαντικό πλέον τμήμα της, έχει μπαζωθεί! Το έργο συνεχίζεται. Δε φτάνει η ανυπαρξία των αρμόδιων τοπικών υπηρεσιών, τον προηγούμενο μήνα διοργανώθηκαν πάνω στο μπάζωμα πολιτιστικές-αγροτουριστικές εκδηλώσεις στις οποίες συνδιοργανωτής ήταν και ο φορέας προστασίας της περιοχής, το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο της Ζακύνθου...





*θερμές ευχαριστίες προς τοπικό συνάδελφο, ο οποίος με διόρθωσε επισημαίνοντάς μου πως "ο Ζακυθινός άμα θέλει να πει χέστηκα λέει Ε-χέστηκα". Αρχικά η λέξη που χρησιμοποίησε ο συντάκτης της ανάρτησης ήταν... χεστήκαμε!
.

Santa Nikolas Church for Luxury Marriages Zakynthos-Greece

.




Για να δένει καλύτερα με το glamourous της παραλίας, το εκκλησάκι στολίστηκε με ασορτί με το απέναντι beach bar καμπαναριό.

.

proccesione στην Ανκόνα

Η Ιταλία μας αποχαιρέτησε in gloria. Ενω κάναμε τις τελευταίες μας βόλτες στην πόλη της Ανκόνα, πέσαμε πάνω σε μια πομπή. Δε θυμάμαι λεπτομέρειες. Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε.

.

Παβία, στην κεντρική πλατεία

Για να μην πληγωθεί το λιθόστρωτο, αντί για τρύπα με ούπα, οι παρμένοι οι ιταλοί βάζουν ένα πολύ βαρύ αντικείμενο. Πάνω του στερεώνουν την αντερίδα της σκηνής για τη συναυλία. Ώ πολύπαθες πλάκες τση πλατείας του Αγίου Μάρκου στη Ζάκυνθο...


.

merry christmas Louha

Τραβήχτηκε πέρυσι το καλοκαίρι. Σπιτάκι από το χωριό του Αη Βασίλη της πλατείας του Αγίου Μάρκου της Ζακύνθου στα νέα του καθήκοντα(πυροσβεσικός σταθμός Λούχας). Εδώ τίποτα δεν πάει χαμένο.

.

Παβία, στο ποτάμι

Ο vertzak, γνωστός για το πάθος του με το καγιάκ, κόντεψε να πέσει από τη γέφυρα παρέα με το κινητό του, για να φωτογραφήσει τους ιταλούς συναδέλφους που επαράδερναν στα νερά του ποταμού που διασχίζει την πόλη.

.

o materna mia terra

Ανάμνηση Φώσκολου στο πανεπιστήμιο της Παβίας.
Στην πρώτη φωτογραφία, σαρκοφάγος για τον ποιητή. Δε γνωρίζω με τίνος πρωτοβουλία και από ποιο γλύπτη κατασκευάστηκε, νομίζω πάντως πως είναι αυτή που ο νομάρχης κανόνιζε να φέρει στη Ζάκυνθο. Τα οστά του Φώσκολου, βρίσκονται στην εκκλησία- μαυσωλείο των μεγάλων του ιταλικού πνεύματος, Santa Crocce στη Φλωρεντία.

.

έργο πνοής

.





Αφού ενημερώθηκα για τον κίνδυνο που διατρέχει η ζωή μου αν συνεχίσω να ελέγχω αυτό το έργο για τις συνέπειες που προκαλεί στο μνημείο με το οποίο εφάπτεται, αφήνω αυτό το καθήκον σε εκείνους που τάχθηκαν από την ελληνική πολιτεία σε αυτό το ρόλο (αν και αμφιβάλλω για την επάρκειά τους). Απλά για ενημέρωση των αναγνωστών του ιστολογίου, παραθέτω μερικές εικόνες από την πρόοδο των εργασιών. Τους το χρώσταγα. Σύντομα στη δεξιά στήλη θα μπορείτε να διαβάζετε μια σχετική ανάρτηση στα αγγλικά ζακυνθινού ή φιλοζακυνθινού "συναδέλφου", που με εντυπωσίασε και με συγκίνησε.

.

Φθινοπωρινός περίπλους στα Επτάνησα (vi) εκκλησίες στην πόλη της Λευκάδας

.

δύση στην παραλία της Καλαμάτας

φωτο με το κινητό του vertzak, το Μάρτιο

.