κουκουναριές και άμμοι

με την ψυχή στο στόμα να φτάσω πριν σκοτεινιάσει, αρχές σεπτεμβρίου, το φως φεύγει νωρίς, κολύπμπησα σχεδόν νύχτα, παρά λίγο να πέσω σε μια μεγάλη τσούχτρα - εδώ δεν έχει χελώνες όπως στον κόλπο λαγανά να καθαρίζουν τα νερά για τους λουόμενους - στην καλόγρια είναι όμως πολύ όμορφα - έχει και τις τεράστιες κουκουναριές του δάσους της στροφυλιάς - μετά το μπάνιο, κουκούτσα και με την ψυχή στο στόμα πάλι, να προλάβω το τελευταίο καράβι

ιούλιος 2011, με την "άντζελα" στην κεφαλονιά

για την ελευθερία και τις δύο μαρίες

τα τελευταία καλοκαίρια είναι μια μικρή απόλαυση η εκδρομή με τη μισή παντόφλα "άντζελα" στην κεφαλονιά

"σωπάτε κύριοι το λοιπόν"

φθινόπωρο του 2011 - ο βάλτερ πούχνερ ανεβαίνει στο βήμα - συγκίνηση για τους ζακυνθινούς που αναπολούν τη "συνάντηση" - ο φλεμοτόμος ετοίμαζε καιρό αυτή τη στιγμή και την περίμενε - το συνέδριο που οργάνωσε το σωματείο της γκιόστρας άρχισε με μια υπέροχη συναυλία στον άγιο νικόλαο του μώλου

ρώμας, 30 χρόνια

το σκηνικό της ζακυνθινής σερενάτας, μουσείο σολωμού και επιφανών ζακυνθίων

πισωπλάτησε να πάη
κάπου πέρα π΄ αγαπάει
κ΄ έτσι σου ΄ρχεται να πης
οτι κιόλας αγναντεύει
τη σκιά που ρηγαδεύει
στο βασίλειο της σιωπής
δ. ρώμας

περάσανε 30 χρόνια από το μουντό μεσημέρι που οι ζακυνθινοί ακολούθησαν τον αγαπημένο τους ρώμα στη διαδρομή για το τελευταίο του σπίτι, στο μικρό κοιμητήριο, στη μοναξιά και την υγρασία του κάμπου το νοέμβριο

τελευταίο βράδυ στη νέα υόρκη, ξημερώματα στο μετρό

νέα υόρκη, τζάζ (ii)

νέα υόρκη, τζάζ (i)

"λιοκόκια"

update: Η ΗΜΕΡΙΔΑ ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΠΛΟΙΩΝ

φίλος, φανατικός του καγιάκ έχει εδώ και χρόνια την ιδέα για ένα αγώνα με τα σκάφη μας στο ποτάμι του αγίου χαραλάμπη το χειμώνα που τα νερά είναι ολόμαυρα από τα απόβλητα της παραγωγής του λαδιού

νέα υόρκη

δωμάτιο με θέα

καπνοί

αντίο

σκίζουνε όλοι τα μαγιώ τους για τη μεγάλη καταστροφή απο τη φωτιά στην υπεράγαθο
σιγά μη στάξει η ουρά του
η καταστροφή του τοπίου της ζακύνθου έχει ήδη συντελεστεί και είναι μη αναστρέψιμη

ούτε η υπεράγαθος περίμενε, είχε από πριν τελειώσει
μια μπουλτόζα ξερίζωσε το λόγγο με τα αιωνόβια δέντρα πίσω από το μοναστήρι, τσιμεντένιο διπλό τοίχος στην είσοδο, βίαιες επεμβάσεις στο καθολικό και τα άλλα πέτρινα χτίσματα - τα αποδίδουν στη μοναχή που τοποθέτησε η μονή σινά στην οποία ανήκει η περιοχή, την ολιγωρία δασικών ή αρχαιολογικής, στους αδιάφορους ντόπιους και επισκέπτες; -

με πονάει πολύ όμως αυτό που έγινε πριν λίγες μέρες εκεί πάνω
ήταν η τελευταία όαση μέσα στο βιασμένο αισθητικά νησάκι μου
αισθάνομαι το κεφάλαιο ομορφιά της ζακύνθου να κλείνει βίαια
δύσκολο να ζεις εδώ, αν σε έχουν μάθει να την αγαπάς

φυσικά για μένα και τους όμοιους μου δεν προβλέπεται, ούτε θα μπορούσε να βοηθήσει, καμιά αποζημίωση

ουρανοξύστες (με σιρόκο-λεβάντε στη νέα υόρκη)

πρώτο βράδυ στην πρώτη πόλη του κόσμου, βροχή στην πλατεία του ροκφέλερ
μαθημένοι από τα δικά μας, ψάχναμε να προστατευτούμε από το νερό καμία μαρκίζα
γίναμε μούσκεμα γιατί οι ντόπιοι αρχιτέκτονες δεν έχουν προβλέψει βροντάλε, κολώνες και μπαρκόνια στα κτίρια που ξύνουν τον ουρανό (η ελευθερία είπε πως και στα γερμανικά η λέξη έχει το ίδιο νόημα "wolkenkratzer")
κάθε μέρα βροχή, ο πιο ζακυνθινός της παρέας είπε με βεβαιότητα "σιρόκος-λεβάντε"
μετά λίγες μέρες ο καιρός "εγύρισε στο γαρμπή"

μυστική ζάκυνθος (*)

μια εβδομάδα πριν του αγίου το γνωρίζουν ελάχιστοι - δεν έχω δει πουθενά να γράφουν για το πρώτο σένιο - χωρίς συννενόηση ή ειδοποίηση κάθε χρόνο εμφανίζονται κάτω από το καμπαναρίο να απολαύσουν, να πούνε "και του χρόνου" - λίγοι το χειμώνα, περισσότεροι το καλοκαίρι, αληθινοί τζαντιώτες, οι υπόλοιποι τυχαίνει απλά να μεγάλωσαν και να κατοικούν στη ζάκυνθο - τις εξαιρέσεις τις μετράω με τα δάκτυλα

(*) είναι το πόστ που έφτιαξα για το χειμωνιάτικο σένιο

το φράγμα του αλφειού στην ηλεία